6.CHRZEŚCIJANIN W SZKOLE I W PRACY
Tekst przewodni: Przyp. 10:9
„Kto kroczy w niewinności, chodzi bezpiecznie, lecz kto postępuje krętymi drogami, sam się zdradzi.” (Przyp. 10:9 BP).
1. Jakie zmiany zaszły po upadku człowieka i czym stała się dla niego praca? 1 Mjż 2,15; 1 Mjż 3,17-19
„I wziął Jahwe-Bóg człowieka, i osadził go w ogrodzie Edenu, aby go uprawiał i strzegł.” (1 Mjż 2,15 BP);
„Do mężczyzny zaś rzekł:
- Ponieważ usłuchałeś głosu żony i jadłeś z drzewa, z którego jeść ci zakazałem, z twojej winy przeklęta jest ziemia. W znoju będziesz z niej pokarm zdobywał po wszystkie dni twego życia. Ciernie i chwasty będzie ci rodziła, a jednak masz się żywić roślinami polnymi. W pocie czoła będziesz chleb swój spożywał, dopóki nie wrócisz do ziemi, gdyż z niej wzięty zostałeś. Bo prochem jesteś i w proch się obrócisz.” (1 Mjż 3,17-19 BP).
2. Jakie obowiązki spoczywają na chrześcijańskich pracodawcach i pracownikach? Kazn. 9,10; Kazn. 10,16-17; 5 Moj. 24:14-15; Przyp. 18:9; Przyp. 13:4
„Każdą pracę, jaką napotka twa ręka, wykonaj według sił swoich, bowiem w Szeolu, do którego zdążasz, nie ma już działania ani myślenia, ani poznania, ani mądrości.” (Kazn. 9,10 BP);
„Wszystko, co zamierzasz robić, rób najlepiej, jak możesz, bo w Szeolu, ku któremu zmierzasz, nic już się nie robi, na nic się nie liczy, nic się nie wie ani nie zabiega się o mądrość.” (Kazn 9,10 BR);
„Biada ci, kraju, gdy twoim królem jest młodzik, a twoi książęta biesiadują [już] od rana. Błogosławiony jesteś, o kraju, gdy twój król pochodzi ze szlachetnego rodu, a twoi książęta spożywają posiłek we właściwym czasie, (jak na wojowników przystało, a nie jak pijacy)!” (Kazn 10,16-17 BP);
„Biada tobie, kraino, która masz za króla prostaka, a twoi książęta zasiadają do uczty od wczesnego poranka. Szczęśliwy zaś jest ten kraj, którym rządzi władca szlachetnie urodzony, a książęta tego kraju siadają do stołu w czasie wyznaczonym i po to tylko, by się posilić, a nie po to, żeby się upijać.” (Kazn. 10,16-17 BR);
„Nie będziesz ciemiężył najemnika biednego i nędznego, czy to rodaka, czy też obcego, przebywającego w twym kraju, w obrębie twoich murów. Codziennie dasz mu należną zapłatę, aby słońce nie zaszło przed wypłaceniem jej; jest to bowiem biedak, który niecierpliwie czeka na nią. Gdyby bowiem przeciw tobie wołał do Jahwe, ciążyłby na tobie grzech.” (5 Moj. 24,14-15 BP);
„Nie czyń krzywdy najemnikowi, biedakowi i ubogiemu z twoich braci albo z obcych przybyszów, którzy są w twojej ziemi, w twoich bramach. W tym samym dniu, kiedy wykonał swoją pracę, dasz mu jego zapłatę, przed zachodem słońca, gdyż on jest biedny i z tego się utrzymuje, aby nie wołał do Pana przeciwko tobie, bo miałbyś grzech.” (5 Moj. 24,14-15 BW);
„Kto opieszały jest przy pracy, jest już bratem tego, co niszczy.” (Przyp 18:9 BP);
„Pożąda, ale na próżno, dusza próżniaka, lecz pragnienie [ludzi] pilnych będzie zaspokojone.” (Przyp. 13:4 BP);
„Leniwy wiele pożąda, a jednak nic nie ma, lecz dusza pilnych jest obficie nasycona.” (Przyp 13:4 BW).
3. Jak chrześcijanin powinien wymierzać i przyjmować dyscyplinę i karcenie? Przyp. 12,1; 12,8; Mat. 6:24; Efez. 6:5-9; Tyt. 2:9-10; 1 Piotr. 2:18
„Kto miłuje karność, miłuje mądrość; a kto nienawidzi karcenia, jest głupi.” (Przyp. 12,1 BW);
„Kto napomnienie lubi, kocha mądrość, kto nagan nie znosi, jest głupi.” (Przyp. 12,1 BT);
„Chwali się człowieka według jego roztropności, lecz gardzi się tym, kto jest przewrotnego serca.” (Przyp. 12,8 BW);
„Nikt nie może dwom panom służyć, bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego kochał, albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i mamonie!” (Mat 6:24 BP);
„Niewolnicy, bądźcie posłuszni (tym), którzy są waszymi panami w sprawach doczesnych. (Odnoście się do nich) z szacunkiem i bojaźnią, w prostocie swego serca, jak do Chrystusa. Nie służcie im dla oka i dla ludzkiej pochwały, lecz jako niewolnicy Chrystusa, którzy świadomie pełnią wolę Bożą. Służcie z życzliwością jako Panu, a nie ludziom. Bądźcie przekonani. że każdy, czy to niewolnik, czy wolny, jeśli czyni dobrze, otrzyma od Pana nagrodę. Wy zaś, panowie, tak samo odnoście się do nich i zaniechajcie groźby, świadomi tego, że tak ich, jak wasz Pan jest w niebie, a On nie ma względu na osoby.” (Efez. 6:5-9 BP);
„Słudzy niech będą ulegli swoim panom we wszystkim, niech będą chętni, nie przeciwstawiają się, niech sobie niczego nie przywłaszczają, ale niech im dochowują całkowitej, niezawodnej wierności, aby we wszystkim byli ozdobą nauki Zbawiciela naszego, Boga.” (Tyt 2:9-10 BW);
„Służba domowa niech z lękiem i czcią będzie uległa swoim panom nie tylko dobrym i łagodnym, ale i surowym.” (1 Piotr 2:18 BP).
4. Jakimi słowami apostoł Paweł podkreslał konieczność pracy i jaki przykład dał innym? 2 Tes 3:6-12
„Nakazujemy wam, bracia, w imieniu Pana Jezusa Chrystusa, abyście stronili od każdego brata, który żyje nieporządnie, a nie według nauki, którą otrzymaliście od nas. Sami bowiem wiecie, jak nas należy naśladować, ponieważ nie żyliśmy między wami nieporządnie ani też u nikogo nie jedliśmy darmo chleba, ale w trudzie i znoju we dnie i w nocy pracowaliśmy, żeby dla nikogo z was nie być ciężarem; nie dlatego, jakobyśmy po temu prawa nie mieli, ale dlatego, że wam siebie samych daliśmy za przykład do naśladowania. Bo gdy byliśmy u was, nakazaliśmy wam: Kto nie chce pracować, niechaj też nie je. Albowiem dochodzą nas słuchy, że niektórzy pomiędzy wami postępują nieporządnie: nic nie robią, a zajmują się tylko niepotrzebnymi rzeczami. Tym też nakazujemy i napominamy ich przez Pana Jezusa Chrystusa, aby w cichości pracowali i własny chleb jedli.” (2 Tes. 3:6-12 BW).
5. Jaką pracę oprócz zarobkowej, powinni wykonywać wyznawcy Chrystusa? 1 Kor. 15:58
„A zatem, bracia moi najmilsi, bądźcie wytrwali i niewzruszeni, wyróżniajcie się zawsze w pracy dla Pana, wiedząc o tym, że wasz trud dla Niego nie jest daremny.” (1 Kor 15:58 BP).
Komentarze