26.SZTUKA NAPOMINANIA

Tekst przewodni: 1 Tes 5:11

„Dlatego napominajcie się nawzajem i budujcie jeden drugiego, co też czynicie.” (1 Tes 5:11 BW);

„Dlatego zachęcajcie się nawzajem i budujcie jeden drugiego — co też czynicie.” (1 Tes 5:11 BPD);

„Przeto pocieszajcie się wzajemnie i budujcie jeden drugiego, jak to już zresztą czynicie.” (1 Tes 5:11 Kow).

1. Do czego zachęca nas Słowo Boże? Kol 3,16; Ef 5,15-21; 1 Tes 5,12-15

„Słowo Chrystusowe niech mieszka w was obficie; we wszelkiej mądrości nauczajcie i napominajcie jedni drugich przez psalmy, hymny, pieśni duchowne, wdzięcznie śpiewając Bogu w sercach waszych;” (Kol 3,16 BW);

„Baczcie zatem uważnie, jak postępujecie. Nie postępujcie nierozsądnie, lecz mądrze. Wykorzystujcie każdą sposobną chwilę, bo nadeszły złe dni. Dlatego też nie bądźcie bezmyślni, lecz starajcie się zrozumieć, jaka jest wola Pana. Nie upijajcie się winem, bo to prowadzi do rozwiązłości, lecz napełnieni Duchem (Świętym) odmawiajcie wspólnie psamly, hymny i pieśni duchowe. Śpiewajcie Panu z całego serca pieśń pochwalną. Zawsze za wszystko dziękujcie Bogu i Ojcu w imię naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Bądźcie podlegli sobie nawzajem w bojaźni Chrystusowej.” (Ef 5,15-21 BP);

„Prosimy was, bracia, poważajcie swoich przełożonych, którzy się trudzą i napominają was w Panu. Otaczajcie ich szczególną miłością ze względu na ich pracę. Żyjcie ze sobą w pokoju. Zachęcamy was, bracia, upominajcie niekarnych, pocieszajcie małodusznych, słabych podtrzymujcie na duchu, a dla wszystkich bądźcie cierpliwi. Czuwajcie nad tym, aby jeden drugiemu złem za zło nie odpłacał, lecz zawsze dobro wyświadczajcie sobie nawzajem, jak i wszystkim ludziom.” (1 Tes 5,12-15 BP).

2. W jakim duchu należy napominać upadających? Gal 6,1.2

„Bracia, jeśli człowiek zostanie przyłapany na jakimś upadku, wy, którzy macie Ducha, poprawiajcie takiego w duchu łagodności, bacząc każdy na siebie samego, abyś i ty nie był kuszony. Jedni drugich brzemiona noście, a tak wypełnicie zakon Chrystusowy.” (Gal 6,1.2 BW);

„Bracia, a gdyby komu przydarzył się jaki upadek, wy, którzy pozostajecie pod działaniem Ducha, w duchu łagodności sprowadźcie takiego na właściwą drogę. Bacz jednak, abyś i ty nie uległ pokusie. Jeden drugiego brzemiona noście i tak wypełniajcie prawo Chrystusowe.” (Gal 6,1.2 BW).

3. Jakie ważne zalecenie otrzymał Tymoteusz? 1 Tym 5,1.2; por. 3 Mjż 19,32

„Człowieka starszego wiekiem nie strofuj surowo, lecz zwracaj się do niego jak do własnego ojca. Młodszych traktuj jak braci. Starsze kobiety niech będą dla ciebie jak rodzona matka, młode - jak własne siostry, do których odnosisz się z nienaganną czystością.” (1 Tym 5,1.2 BR);

„Przed siwą głową powstań, okazując szacunek starcowi, a bojaźń wobec Boga. Jam jest Jahwe.” (3 Mjż 19,32 BP);

„Przed siwą głową wstaniesz i będziesz szanował osobę starca; tak okażesz swoją bojaźń Bożą; Jam jest Pan.” (3 Mjż 19,32 BW).

4. Co o postępowaniu Mesjasza mówiło proroctwo, a w jaki sposób Pan Jezus Chrystus traktował skruszonych grzeszników? Iz 11,1-5; Jan 8,1-11

„Gałązka z pnia Jiszaja wyrośnie,
Latorośl z jego korzenia zakwitnie.
I spocznie na nim Duch Jahwe:
duch mądrości i rozumu,
duch rady i męstwa,
duch umiejętności i bojaźni Jahwe.
I w bojaźni Jahwe znajdzie upodobanie.
Nie będzie osądzał według tego, co oczy widzą,
ani rozstrzygał według tego, co uszy posłyszą.
W sprawiedliwości przyzna prawo biednym,
w prawości ujmie się za uciśnionymi [na] ziemi.
Rózgą ust swoich porazi On ziemię,
a tchnieniem warg swoich uśmierci złoczyńców.
Sprawiedliwość będzie przepaską biódr jego,
a wierność - pasem jego lędźwi.” (Iz 11,1-5 BP);

„Jezus udał się na Górę Oliwną. O świcie zaś znowu był w świątyni i cały lub schodził się do Niego. I nauczał ich. Nauczyciele Prawa i faryzeusze przyprowadzają kobietę pochwyconą na cudzołóstwie. I postawiwszy ją na środku mówią Mu:
- Nauczycielu, tę kobietę pochwycono właśnie na cudzołóstwie. Mojżesz nakazał nam w Prawie takie kamienować, a Ty co powiesz?
Mówili to podstępnie, aby mieli Go o co oskarżyć. A Jezus pochyliwszy się pisał coś palcem na ziemi. Gdy jednak pytali Go natarczywie, wyprostował się i rzekł im:
- Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem.
I pochyliwszy się znowu pisał na ziemi. Usłyszawszy to wychodzili jeden po drugim, od starszyzny począwszy. Pozostał tylko Jezus i na środku kobieta. Jezus wyprostował się i rzekł:
- Gdzież oni są, kobieto? Nikt cię nie potępił?
- Nikt, Panie - odpowiedziała.
Rzekł jej Jezus:
- I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd nie grzesz więcej.” (Jan 8,1-11 BP).

5. Wobec kogo Pan Jezus Chrystus bywał jednak bardzo surowy? Jan 2,13-17; Mt 23,13-15.27.28.33; por. Iz 11,4

„Tymczasem, ponieważ zbliżała się uroczystość Paschy żydowskiej, Jezus przybył do Jerozolimy. A kiedy spotkał w świątyni tych, co sprzedawali woły, baranki i gołębie, i zobaczył siedzących za stolikami bankierów, sporządził sobie bicz z powrozów i powyrzucał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał pieniądze bankierów, a stoły poprzewracał. I rozkazał tym, którzy sprzedawali gołębie: Zabierzcie wszystko stąd i nie róbcie targowiska z domu mojego Ojca. Wtedy uczniowie Jego przypomnieli sobie te słowa Pisma: Gorliwość o dom Twój pożera Mnie.” (Jan 2,13-17 BR);

„Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi. Wy sami nie wchodzicie i nie pozwalacie wejść tym, którzy do niego idą. Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo obchodzicie morze i ziemię, żeby pozyskać jednego współwyznawcę. A gdy się nim stanie, czynicie go dwakroć bardziej winnym piekła niż wy sami. […] Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo podobni jesteście do grobów pobielanych, które z zewnątrz wyglądają pięknie, lecz wewnątrz pełne są kości trupich i wszelkiego plugastwa. Tak i wy z zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, lecz wewnątrz pełni jesteście obłudy i nieprawości. […] Węże, plemię żmijowe, jak wy możecie ujść potępienia w piekle?” (Mt 23,13-15.27.28.33 BT);

„W sprawiedliwości przyzna prawo biednym,
w prawości ujmie się za uciśnionymi [na] ziemi.
Rózgą ust swoich porazi On ziemię,
a tchnieniem warg swoich uśmierci złoczyńców.” (Iz 11,4 BP).

6. W jaki sposób należy napominać tych, którzy trwają w grzechu? 2 Tym 4,1-5
„Zobowiązuję cię zatem w obliczu Boga i Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, na Jego objawienie się (w czasie przyjścia) i na Jego Królestwo: Głoś Słowo, bądź gotów w porę i nie w porę, popraw, upomnij, zachęć z wszelką cierpliwością i pouczeniem. Gdyż przyjdzie czas, że zdrowej nauki nie ścierpią, a że ich ucho swędzi otoczą się nauczycielami według własnych pożądań i z jednej strony odwrócą się od słuchania prawdy, z drugiej zaś zwrócą ku baśniom. Ty jednak bądź trzeźwy we wszystkim, znoś niedole, wykonuj pracę ewangelisty, rzetelnie wypełnij swoją służbę.” (2 Tym 4,1-5 BPD);

„Proszę cię bardzo usilnie, odwołując się do powagi Boga i Chrystusa Jezusa, przyszłego Sędziego żywych i umarłych, przez wzgląd na Jego pojawienie się i Jego królowanie - głoś naukę, upominaj, czy będzie ku temu stosowna okazja, czy nie; jeśli zajdzie potrzeba, pokazuj błądzącym, że są w błędzie, udzielaj pouczeń, podnoś na duchu. Nauczając staraj się być zawsze cierpliwym. Przyjdzie bowiem czas, kiedy to wielu nie zechce już słuchać zdrowej nauki; pójdą za własnymi pożądaniami, gromadząc zresztą wokół siebie nauczycieli, którzy będą im mówić tylko to, czego sami zechcą słuchać. Przestaną liczyć się z prawdą, odwrócą się od niej i pójdą za nieprawdopodobnymi baśniami. Ty zaś czuwaj zawsze, nie ustawaj w trudach, prowadź dzieło głoszenia Ewangelii, spełniając w ten sposób swoje posługiwanie.” (2 Tym 4,1-5 BR);

„Zaklinam cię na Boga i Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, na Jego przyjście i Jego królestwo: głoś naukę, nalegaj - w porę czy nie w porę - przekonuj, karć, napominaj z całą cierpliwością i umiejętnością. Bo przyjdzie czas, kiedy ludzie nie zechcą przyjąć zdrowej nauki, ale według własnych upodobań dobiorą sobie nauczycieli, spragnieni tego, co miłe dla ucha, nie będą słuchać prawdy, a zwrócą się do baśni. A ty trzeźwo patrz na wszystko, znoś trudy, wykonuj zadanie głosiciela ewangelii, służbie swojej całkowicie się oddaj.” (2 Tym 4,1-5 BP).

7. Jak należy traktować niepoprawnych grzeszników? 1 Kor 5,9-13; Tyt 3,10; por. Mt 18,15-18

„Napisałem wam w liście, abyście nie przebywali w towarzystwie rozpustników. Nie miałem jednak na myśli rozpustników tego świata w ogóle ani chciwców, ani też rabusiów czy bałwochwalców, ponieważ w tym wypadku musielibyście opuścić ten świat. Napisałem wam, abyście nie przebywali w towarzystwie takiego, który nazywa siebie 'bratem', a w rzeczywistości jest rozpustnikiem lub chciwcem, bałwochwalcą czy oszczercą, potwarcą lub pijakiem. Z takim człowiekiem nie należy wspólnie spożywać posiłków. Czy do mnie należy wydawanie sądu o tych, którzy znajdują się poza wspólnotą? Natomiast czy wy nie możecie sądzić tych, którzy należą do wspólnoty? Tych, którzy znajdują się poza wspólnotą, będzie sądził Bóg. 'Usuńcie przewrotnego spośród was'.” (1 Kor 5,9-13 BP);

„Napisałem wam w liście, abyście nie przestawali z ludźmi nierządnymi, lecz wcale nie (miałem na myśli) nierządnych tego świata lub chciwców, zdzierców, czy też bałwochwalców, bo wówczas musielibyście wyjść z tego świata. Teraz zaś napisałem wam, abyście nie przestawali, jeśli ktoś mieni się bratem, a jest człowiekiem nierządnym, chciwcem, bałwochwalcą, oszczercą, pijakiem lub zdziercą, żebyście z takim nawet wspólnie nie jadali. Co mi bowiem sądzić tych z zewnątrz? Czy nie sądzicie tych, którzy są wewnątrz? Tych z zewnątrz Bóg osądzi. Usuńcie złego spośród was samych.” (1 Kor 5,9-13 BPD);

„A człowieka, który rozbija jedność - po jednym lub drugim upomnieniu – unikaj.” (Tyt 3,10 BP);

„A człowieka, który wywołuje odszczepieństwo, po pierwszym i drugim upomnieniu unikaj,” (Tyt 3,10 BW);

„Tych, którzy wprowadzają rozłamy, upominaj raz i drugi, a jeśli to nie pomoże, po prostu ich unikaj,” (Tyt 3,10 BR);

„Co do błędnowierców, to ostrzegłszy raz i drugi takiego człowieka, unikaj go,” (Tyt 3,10 Kow);

„Sekciarza po jednym lub po drugim upomnieniu wystrzegaj się,” (Tyt 3,10 BT);

„Człowieka heretyka po pierwszem i wtórem napominaniu strzeż się,” (Tyt 3,10 BG);

„Gdy brat twój zgrzeszy przeciw tobie, idź i upomnij go w cztery oczy. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata. Jeśli zaś nie usłucha, weź z sobą jeszcze jednego albo dwóch, żeby na słowie dwóch albo trzech świadków oparła się cała sprawa. Jeśli i tych nie usłucha, donieś Kościołowi! A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik! Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie.” (Mt 18,15-18 BT).