40.ZWIASTOWAĆ CHRZEŚCIJAŃSKĄ NADZIEJĘ!

Tekst przewodni: Mat 24:14

„I będzie głoszona ta ewangelia o Królestwie po całej ziemi na świadectwo wszystkim narodom, i wtedy nadejdzie koniec.” (Mat. 24:14 BW).

1. W jakiej duchowej sytuacji znajdują się aż dotąd wszyscy ci, którzy nie przyjęli Ewangelii Jezusowej? Ef 2,12

„Że kiedyś byliście poza Chrystusem; uchodziliście za obcych względem społeczności izraelskiej; nie mieliście też udziału w obietnicach przymierzy; byliście pozbawieni i nadziei, i Boga na tym świecie.” (Ef 2,12 BR);

„W tym czasie bowiem żyliście bez Chrystusa, wykluczeni ze społeczności Izraela, bez udziału w przymierzach obietnicy, bez nadziei i bez Boga w świecie.” (Ef 2,12 BP);

„Wówczas żyliście bez Chrystusa, wyłączeni ze społeczności izraelskiej i bez udziału w przymierzu, dającym obietnicę; bez nadziei i bez Boga w świecie.” (Ef 2,12 Kow);

„Byliście w owym czasie bez Chrystusa, oddaleni od obcowania z Izraelem i obcy testamentom obietnicy, nie mający nadziei i bez Boga na tym świecie.” (Ef 2,12 JW).

2. Co Bóg uczynił dla ludzi i na jakie wydarzenie została zwrócona uwaga wszystkich, którzy usłyszeli Boże poselstwo? Tyt 2,11-14

„Albowiem objawiła się łaska Boża, zbawienna dla wszystkich ludzi, nauczając nas, abyśmy wyrzekli się bezbożności i światowych pożądliwości i na tym doczesnym świecie wstrzemięźliwie, sprawiedliwie i pobożnie żyli, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Chrystusa Jezusa, który dał samego siebie za nas, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud na własność, gorliwy w dobrych uczynkach.” (Tyt 2,11-14 BW);

„Albowiem wszystkim ludziom okazała się łaska Boga Zbawiciela naszego I naucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, trzeźwo i sprawiedliwie i pobożnie żyli na tym świecie, Oczekując spełnienia się błogosławionej nadziei i przyjścia chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, który dał samego siebie za nas, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud przyjemny, starający się gorliwie o dobre uczynki.” (Tyt 2,11-14 JW).

3. Jaka praca została zlecona Zborowi, aby nadzieja zbawienia mogła się stać własnością wielu? Mt 28,19.20

„Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata».” (Mt 28,19.20 BT);

„Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata.” (Mt 28,19.20 BW).

4. Jak ten obowiązek traktowali i wypełniali pierwsi chrześcijanie? DzAp 4,20; 8,4

„Nie możemy nie mówić tego, cośmy widzieli i słyszeli.” (DzAp 4,20 BP);

„Żadną miarą nie możemy milczeć o tym, cośmy widzieli i słyszeli.” (DzAp 4,20 Kow);

„My bowiem nie jesteśmy w stanie nie mówić o tym, co widzieliśmy i słyszeliśmy.” (DzAp 4,20 BPD);

„Wszakże ci, którzy się rozproszyli, szli z miejsca na miejsce i zwiastowali dobrą nowinę.” (DzAp 8,4 BW);

„A ci, którzy byli rozproszeni, chodzili opowiadając słowo Boże.” (DzAp 8,4 BG).

5. Jakie dzieło musi być wykonane, zanim nadejdzie dzień powtórnego przyjścia Jezusa Chrystusa? Mt 24,14

„A ta Ewangelia o królestwie będzie głoszona po całej ziemi, na świadectwo wszystkim narodom. I wtedy nadejdzie koniec.” (Mt 24,14 BT);

„I będzie kazana ta Ewangielija królestwa po wszystkim świecie, na świadectwo wszystkim narodom. A tedyć przyjdzie koniec.” (Mt 24,14 BG);

„Ta zaś Dobra Nowina o królestwie będzie głoszona po całym świecie na świadectwo dla wszystkich narodów. I wtedy przyjdzie koniec.” (Mt 24,14 BR);

„I będzie przepowiadana ta ewangelia królestwa po całej ziemi, na świadectwo wszystkim narodom; a wtedy przyjdzie koniec.” (Mt 24,14 JW).

Uwaga: Pomimo, że żyjemy „w chrześcijańskim świecie”, Prawda Boża nie jest znana szerokiemu ogółowi. W większości ludzie zadowalają się tradycyjnym podejściem do kwestii religijnych, a dla wielu z nich są to sprawy zgoła obce i obojętne. Współczesne chrześcijaństwo wymaga reedukacji, gdyż jego stan niewiele się różni od tego, w jakim byli kiedyś poganie (Ef 2,12)! Znając Bożą Prawdę, wobec wszystkich tych ludzi jesteśmy dłużnikami! Dług ten musimy spłacić, zanim skończy się szansa zbawienia, zanim przeminie Czas Łaski!

6. Do jakiej godności podnosi Bóg wszystkich, którzy Mu zawierzyli, wstępując w ślady Jego Syna? 1 Jana 3,1; por. Rz 8,14-17

„Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego.” (1 Jana 3,1 BT);

„Patrzcie, jak wielką miłością obdarzył nas Ojciec; dzięki temu zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i rzeczywiście nimi jesteśmy. A jeżeli świat nas nie uznaje, to tylko dlatego, że nie zna on również i Ojca.” (1 Jana 3,1 BR);

„Patrzcie, jaką miłość okazał nam Ojciec, że nazwani jesteśmy synami bożymi i jesteśmy. Dlatego nie zna nas świat, że jego nie zna.” (1 Jana 3,1 JW);

„Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!» Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy po to, by też wspólnie mieć udział w chwale.” (Rz 8,14-17 BT);

„Albowiem ci są synami bożymi, którzy Duchem Bożym są rządzeni.

Nie otrzymaliście bowiem znowu ducha niewolników ku bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, przez którego wołamy: Abba (Ojcze)!

Albowiem ten Duch daje świadectwo duchowi naszemu, że jesteśmy synami bożymi.

Jeśli zaś synami, to i dziedzicami: mianowicie dziedzicami bożymi, a współdziedzicami Chrystusowymi; jeśli tylko współcierpimy, abyśmy też byli współuwielbieni.” (Rz 8,14-17 JW);

„Bo wszyscy, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi. Nie wzięliście przecież ducha niewoli, by znowu ulegać strachowi, lecz wzięliście ducha synostwa, w którym wołamy: Abba, Ojcze! Ten to Duch świadczy wraz z naszym duchem, że jesteśmy dziećmi Boga. A jeśli dziećmi, to i dziedzicami — z jednej strony dziedzicami Boga, a z drugiej współdziedzicami Chrystusa, jeśli tylko razem (z Nim) cierpimy, abyśmy także razem (z Nim) zostali uwielbieni.” (Rz 8,14-17 BPD).

7. Na co oczekują wszystkie dzieci Boże, i do czego ta nadzieja ich zobowiązuje? 1 Jan 3,2.3

„Umiłowani, już teraz jesteśmy dziećmi Bożymi, a jeszcze się nie okazało, czym będziemy. Wiemy, że gdy się On ukaże, staniemy się do Niego podobni, ponieważ ujrzymy Go takim, jakim jest. A każdy, kto ma w Nim tę nadzieję, oczyszcza się, jak i On jest czysty.” (1 Jan 3,2.3 BP);

„Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest. Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się podobnie jak On jest święty.” (1 Jan 3,2.3 BT).